Biblia

Dz 6

¹Wówczas, gdy liczba uczniów wzrasta³a, zaczêli helleni¶ci szemraæ przeciwko Hebrajczykom, ¿e przy codziennym rozdawaniu ja³mu¿ny zaniedbywano ich wdowy. ²"Nie jest rzecz± s³uszn±, aby¶my zaniedbywali s³owo Bo¿e, a obs³ugiwali sto³y" - powiedzia³o Dwunastu, zwo³awszy wszystkich uczniów. ³"Upatrzcie¿ zatem, bracia, siedmiu mê¿ów spo¶ród siebie, ciesz±cych siê dobr± s³aw±, pe³nych Ducha i m±dro¶ci! Im zlecimy to zadanie. ⁴My za¶ oddamy siê wy³±cznie modlitwie i pos³udze s³owa". ⁵Spodoba³y siê te s³owa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, mê¿a pe³nego wiary i Ducha ¦wiêtego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Miko³aja, prozelitê z Antiochii. ⁶Przedstawili ich Aposto³om, którzy modl±c siê w³o¿yli na nich rêce. ⁷A s³owo Bo¿e rozszerza³o siê, wzrasta³a te¿ bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kap³anów przyjmowa³o wiarê.

1 P 2

⁴ Zbli¿aj±c siê do Tego, który jest ¿ywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, ⁵ wy równie¿, niby ¿ywe kamienie, jeste¶cie budowani jako duchowa ¶wi±tynia, by stanowiæ ¶wiête kap³añstwo, dla sk³adania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa. ⁶ To bowiem zawiera siê w Pi¶mie: Oto k³adê na Syjonie kamieñ wêgielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony. ⁷ Wam zatem, którzy wierzycie, cze¶æ! Dla tych za¶, co nie wierz±, w³a¶nie ten kamieñ, który odrzucili budowniczowie, sta³ siê g³owic± wêg³a - ⁸ i kamieniem upadku, i ska³± zgorszenia. Ci, niepos³uszni s³owu, upadaj±, do czego zreszt± s± przeznaczeni. ⁹ Wy za¶ jeste¶cie wybranym plemieniem, królewskim kap³añstwem, narodem ¶wiêtym, ludem [Bogu] na w³asno¶æ przeznaczonym, aby¶cie og³aszali dzie³a potêgi Tego, który was wezwa³ z ciemno¶ci do przedziwnego swojego ¶wiat³a,

J 14

¹Niech siê nie trwo¿y serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! ²W domu Ojca mego jest mieszkañ wiele. Gdyby tak nie by³o, to bym wam powiedzia³. Idê przecie¿ przygotowaæ wam miejsce. ³A gdy odejdê i przygotujê wam miejsce, przyjdê powtórnie i zabiorê was do siebie, aby¶cie i wy byli tam, gdzie Ja jestem. ⁴Znacie drogê, dok±d Ja idê". ⁵Odezwa³ siê do Niego Tomasz: "Panie, nie wiemy, dok±d idziesz. Jak wiêc mo¿emy znaæ drogê?" ⁶Odpowiedzia³ mu Jezus: "Ja jestem drog± i prawd±, i ¿yciem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. ⁷Gdyby¶cie Mnie poznali, znaliby¶cie i mojego Ojca. Ale teraz ju¿ Go znacie i zobaczyli¶cie". ⁸Rzek³ do Niego Filip: "Panie, poka¿ nam Ojca, a to nam wystarczy". ⁹Odpowiedzia³ mu Jezus: "Filipie, tak d³ugo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie pozna³e¶? Kto Mnie zobaczy³, zobaczy³ tak¿e i Ojca. Dlaczego wiêc mówisz: "Poka¿ nam Ojca?" ¹⁰Czy nie wierzysz, ¿e Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? S³ów tych, które wam mówiê, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzie³. ¹¹Wierzcie Mi, ¿e Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Je¿eli za¶ nie - wierzcie przynajmniej ze wzglêdu na same dzie³a! ¹²Zaprawdê, zaprawdê, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, bêdzie tak¿e dokonywa³ tych dzie³, których Ja dokonujê, owszem, i wiêksze od tych uczyni, bo Ja idê do Ojca.